جوانان امروز با معضل بی‌خانمانی در بازنشستگی روبرو هستند

یافته‌های یک گزارش نشان می‌دهد، هزاران فردی که در آینده بازنشسته می‌شوند، به دلیل کمبود خانه‌های با اجاره مناسب برای سالمندان، بی‌خانمان می‌شوند.

شمار افرادی که هنوز در زمان بازنشستگی اجاره نشین هستند امروزه ۴۵۰۰۰۰ نفر است که طبق تحقیقات یک گروه متشکل از نمایندگان مجلس از تمام احزاب، پیش‌بینی می‌شود این تعداد در سال ۲۰۴۶ به سه برابر یعنی بیش از ۱.۵ میلیون نفر برسد.

تقریبا نیمی از این خانوارها دیگر قادر نخواهند بود اجاره‌ای را که قبل از بازنشستگی می‌توانستند پرداخت کنند، بپردازند، زیرا درآمد بازنشستگی به طور متوسط ​​کمتر از درآمد زمان اشتغال است.

گزارش گروه‌های حزبی مجلس درخصوص مسکن و مراقبت برای افراد سالمند گفته است که ۶۳۰هزارخانواده در کمتر از ۳۰ سال، نیاز به مسکن کم هزینه‌تری دارند.

برای پاسخگویی به این تقاضا، دولت باید اطمینان حاصل کند که هر ساله ۲۱۰۰۰ مسکن مناسب با نیازهای فیزیکی و مالی سالمندان ساخته می‌شود.

لرد بست، رئیس گروه تحقیق گفت: «ما احتمال کمبود قابل توجهی در مکان‌های موجود را می‌دهیم، به خاطر اینکه در حال حاضر طرح‌های بازنشستگی کمی ایجاد می‌شود».

در این گزارش آمده است: «نتیجه آنکه اگر مسکن مقرون به صرفه‌ای وجود نداشته باشد، برای بعضی از این خانوارها بی‌خانمانی و برای بعضی دیگر رفتن به اقامتگاه‌های موقت به هزینه دولت است».

این موضوع مستأجران مسن‌تر را با مشکلات متعددی مواجه می‌کند، از جمله سکونت تعداد نامتناسبی در مسکن‌های غیراستاندارد، مشکل انجام تغییرات ضروری مانند نصب دستگیره‌های ایمنی و مهمتر از همه، اجاره بهای نامناسب است.

به منظور از بین بردن «وحشت» بسیاری از صاحب خانه‌های مسن که از خطر و مشقت زندگی در خانه‌هایی که مناسب زندگی انسان نیست رنج می‌برند، گزارش توصیه می‌کند که یک استراتژی ملی برای مسکن اجاره‌ای برای زندگی بعد از بازنشستگی اجرا شود.

گزارش می‌گوید، علاوه بر این، بررسی بعدی هزینه‌های دولت باید تخصیص بودجه اضافی برای مسکن ارزان قیمت که برای افراد مسن‌تر طراحی شده است، باشد.

این هزینه در نهایت موجب صرفه جویی در صورتحساب مزایای مسکن که در حال حاضر بیش از ۲۰ میلیارد پوند در سال است، می‌شود.

این کمک هزینه‌های مسکن اجازه می‌دهد خانه‌های بزرگتر به سایزهای مناسب قابل زندگی تقسیم شده و به افراد سالمند پیشنهاد شود و خانه‌های بزرگتر برای خانواده‌های جوان اختصاص یابد.